Smyk B30 - prototyp polskiego mikrosamochodu opracowanego w warszawskim Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Motoryzacyjnego. W latach 50-tych XX wieku przez wielu fachowców był uznawany za najładniejszy mikrosamochód świata. Zwracał uwagę oryginalną bryłą nadwozia i nietypowymi rozwiązaniami technicznymi. Do auta wsiada się przez uchylne drzwi stanowiące jednocześnie przednią ścianę nadwozia. Razem z drzwiami odchyla się kolumna kierownicy.
Do napędu smyka zastosowano silnik pochodzący od motocykla junak. Choć urodził się w 1957 r., miał znakomite zawieszenie. W założeniach powstać miał możliwie najtańszy mikrosamochód mieszczący cztery osoby w systemie 2+2 tj. dwie osoby dorosłe i dwoje dzieci. Samochód nie posiadał bagażnika, zaś na desce rozdzielczej znalazły się tylko prędkościomierz, kontrolka ładowania akumulatora i przełącznik kierunkowskazów z kontrolką. Smyk został wyprodukowany przez SFM tylko w serii próbnej w liczbie 17 egzemplarzy (niektóre źródła podają 20 egzemplarzy), z których jeden znajduje się w zbiorach Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie.